مطالعه کیفیت زندگی و عوامل مؤثر بر آن (مورد مطالعه: شهروندان تهرانی) سیده نرگس حسینی امین، سیدمحمد سیدمیرزایی، افسانه ادریسی

چکیده کیفیتزندگیمناسب مستلزم ایجاد احساسفردازشادیو رضایت است. از نظر وینهوون قابلیت زندگی جامعه در شادی اعضایش نشان داده می‏‌شود. از آنجاکهشادمانیدرسلامتی،عزت نفسوعملکردافراد مؤثر است،باعثبهبودکیفیتزندگیمی‏شود. حمایت‌های اجتماعی افراد را قادر می‏سازد تا توانایی رویارویی با مشکلات روزمره و بحران‌های زندگی را داشته باشند. هدف این پژوهش بررسی اندازه‌گیری کیفیت زندگی شهروندان تهرانی و تأثیر شادمانی اجتماعی، حمایت اجتماعی و تحصیلات بر آن در سال 1394 است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی ـ تبیینی و از لحاظ روش‌، یک پژوهش پیمایشی‌ است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل‌ کلیه شهروندان ساکن در شهر تهران در سال 1394 است.ابزار‌ گرد‌آوری داده‌ها‌ پرسش‌نامه است‌ که در حجم نمونه 420  نفر اجرا شده. انتخاب نمونه با تلفیق نمونه‏گیری خوشه‌ای و طبقه‌بندی نامتناسب صورت گرفته است‌. آمار توصیفی نشان می‌دهد که به طورکلی 3/58 درصد پاسخگویان کیفیت زندگی متوسطی دارند.نتایج حاکی از آن است که کیفیت زندگی با شادمانی اجتماعی، حمایت اجتماعی و تحصیلات آنها همبستگی معنادار و مثبتی دارد. همچنین نتایج نشان می دهد  که شادمانی اجتماعی بیشترین تأثیر را بر کیفیت زندگی دارد. پس از آن تحصیلات و در آخر حمایت اجتماعی متغیرهای مؤثر بر کیفیت زندگی هستند. براساس مدل پژوهش، با افزایش حمایت اجتماعی، شادمانی اجتماعی افزایش می‏یابد و نیز افرادی که حمایت اجتماعی بالاتری را دریافت می‌دارند، از تحصیلات بالاتری نیز برخوردار می‌شوند. مفاهیم کلیدی: کیفیت زندگی، شادمانی اجتماعی، حمایت اجتماعی، تحصیلات، شهروندان تهرانی